Ćwiczenie | 3.2. Korytarz równości |
Ogólny zarys | Uczestnicy dyskutują o korytarzu tego, czego każdy potrzebuje do dobrego życia i jakie są maksymalne dopuszczalne granice nierówności. |
Cele | Zastanowienie się, co byłoby akceptowalnym “korytarzem równości” Refleksja nad związkami między nierównościami, deprywacją i bogactwem |
Materiały | – |
Czas | 45 min |
Wielkość grupy | 5-25 uczestników |
Instrukcje dla trenerów | Omówienie korytarza równościGrupa zostaje podzielona na dwie części z różnymi zadaniami (25 min) Grupa A: (minimalny pułap) – omówienie:Co jest potrzebne każdemu do dobrego życia? Co jest niewymierne w pieniądzu? Jak wymagania minimalne wiążą się z górnymi granicami? Grupa B: (maksymalny pułap) – omówienie:Kiedy bogactwo materialne i niematerialne zaczynają być problemem demokratycznym, ekologicznym lub społecznym? Czy można uzgodnić jakiś próg? Jeśli nie, to jakie są kryteria? |
Debriefing i ocena | Sesja plenarna: (20 min) Grupy prezentują swoje perspektywy.Dyskusja w ramach debriefingu:Jak powiązane są ze sobą pułap minimalny i maksymalny? Jaka jest w tym rola władzy i demokracji? |
Wskazówki dla trenerów | Powyżej wielkości grupy 12 osób, można przydzielić 2 podgrupy dla każdego zadania. Nie ma “właściwego” rozwiązania, co jest akceptowalnym korytarzem równości. Celem jest otwarcie myśli o powiązaniach praw minimalnych i maksymalnych, dlatego kluczowe jest skupienie się na zasadach, które pojawiają się w dyskusji. |