4. JAKIE NARZĘDZIA WSPIERAJĄ WZMOCNIENIE POZYCJI GOSPODARCZEJ KOBIET?

Istnieje szeroki wachlarz narzędzi uważanych za kluczowe i niezbędne na początkowym etapie procesu wzmacniania pozycji gospodarczej kobiet. Na świecie obserwujemy jednak znaczne różnice w sposobie ich wdrażania. Ogólnie rzecz biorąc, swoją skuteczność we wspieraniu WEE udowodniły w praktyce narzędzia wymienione poniżej:

• Umożliwienie kobietom podejmowania niezależnych decyzji (tworzenie warunków wolnych od ograniczeń prawnych ze względu na płeć, wolnych od gróźb przemocy itp.).
• Otwarta dyskusja na temat ewolucji norm społecznych (omawianie sztywnych norm społecznych związanych z płcią, podejmowanie próby podważenia uprzedzeń i stereotypów w stylu: „kobiety powinny zajmować się domem i dziećmi, a mężczyźni zapewniać byt swoim rodzinom i realizować się na rynku pracy”).
• Dostęp do edukacji i szkoleń (równy dostęp dziewcząt i młodych kobiet do szkół i uniwersytetów, edukacja w zakresie przedsiębiorczości, znajomość finansów i ekonomii, kształcenie zawodowe, podnoszenie kwalifikacji i przekwalifikowanie, szkolenia technologiczne i cyfrowe pozwalające nadążyć za zmianami na rynku pracy itp.).
• Dostęp do dochodów oraz godnych i elastycznych możliwości zatrudnienia (tworzenie warunków umożliwiających kobietom integrację z rynkiem pracy)
• Dostęp do pomocy w opiece nad dziećmi (przystępne cenowo placówki opieki nad dziećmi, tworzenie alternatywnych form opieki nad dziećmi, wzajemne wsparcie w ramach społeczności lokalnej itp.). Na przykład w Republice Czeskiej opieka publiczna nad dziećmi w wieku przedszkolnym jest dofinansowywana na poziomie pozwalającym na pokrycie większości rzeczywiście ponoszonych kosztów. Ze względu na brak infrastruktury publicznej, formalne uznanie opieki nad dziećmi za pracę i jej częściowe finansowanie przez sektor publiczny może odbywać się za pośrednictwem form alternatywnych, pod warunkiem spełnienia wszystkich kryteriów i wymogów).
• Łańcuch wartości sprzyjający włączeniu (tworzenie korzystnych warunków dla małych przedsiębiorstw tak, aby pomóc im w procesie dostarczania produktów/usług od etapu projektowania, poprzez etap wytwarzania, aż po dostawę do klientów – np. poprzez priorytetowe traktowanie i promowanie małych przedsiębiorców i lokalnych gospodarek, zapewnianie szkoleń uświadamiających w obszarze równości płci na poziomie lokalnym (wojewódzkim oraz powiatowym/gminnym), edukacja konsumentów itp.).
• Polityki promujące równość w miejscu pracy (wsparcie dla wdrażania polityk różnorodności i włączenia w miejscu pracy; Na przykład Komisja Europejska ustanowiła unijną platformę Kart różnorodności jako miejsce spotkań, dyskusji i wymiany doświadczeń dla organizacji pozarządowych, organów publicznych, przedsiębiorstw prywatnych itp.).
• Dostęp do usług finansowych (w tym np. do pożyczek/kredytów, rachunków bankowych, niskiego/zerowego oprocentowania pożyczek/kredytów).
• Wsparcie dla przedsiębiorczości kobiet (poprzez edukację, tworzenie sieci kontaktów, równy dostęp do kapitału, sieci biznesowe itp.).
•  Zachęty dla mężczyzn do przejęcia części obowiązków opiekuńczych i rodzinnych (np. w Niemczech obojgu rodzicom przysługuje wspólnie przez okres 14 miesięcy świadczenie rodzicielskie na każde dziecko, przy czym czas opieki może być dzielony dowolnie między rodzicami. Ponieważ z możliwości tej korzystają przede wszystkim kobiety, dwa z 14 miesięcy urlopu muszą zostać wykorzystane przez drugiego rodzica (głównie ojca) – w przeciwnym razie prawo do świadczenia wygasa.