Unia Europejska (UE) jest najbardziej rozwiniętym na świecie modelem współpracy i integracji regionalnej. Swobodny przepływ i wymiana towarów była jedną z głównych przyczyn powstania Unii Europejskiej. UE przeszła drogę od unii celnej do jednolitego rynku i strefy euro składającej się z dziewiętnastu krajów. Kraje europejskie poczyniły stopniowe kroki w celu stworzenia wspólnoty regionalnej, takiej jak strefa wolnego handlu, unia celna, jednolity rynek, wspólna waluta, wspólny obszar paszportowy i wspólna polityka zagraniczna.9 Obecnie proces integracji europejskiej zwiększył się do tego stopnia, że gospodarka europejska obejmuje prawie cały kontynent, gdzie dwadzieścia siedem krajów jest obecnie członkami UE. W ramach tego zintegrowanego rynku kilka polityk zostało zharmonizowanych lub przeniesionych na poziom ogólnoeuropejski. Wprowadzenie wspólnej europejskiej polityki konkurencji umożliwiło uczciwą konkurencję między państwami członkowskimi. Biorąc to pod uwagę firmy na rynku Unii Europejskiej mogą konkurować na podstawie swoich rzeczywistych przewag komparatywnych, zamiast być chronionymi przez dyskryminujące bariery handlowe.10
W rzeczywistości UE posiada jeden z najsilniejszych systemów polityki konkurencji na świecie. Celem polityki konkurencji UE jest zapewnienie prawidłowego funkcjonowania jednolitego rynku. Zasadniczo daje to przedsiębiorstwom możliwość konkurowania na równych warunkach na rynkach wszystkich państw członkowskich. Europejskie reguły konkurencji zostały ustanowione przede wszystkim w celu ochrony konkurencji, zapobiegania zakłóceniom na rynku i zapewnienia uczciwości uczestnikom rynku. Ramy służą temu, aby rządy i przedsiębiorstwa przestrzegały unijnych przepisów dotyczących uczciwej konkurencji zapewniając jednocześnie wystarczającą przestrzeń dla innowacyjności, ujednoliconych standardów rynku wewnętrznego i rozwoju małych przedsiębiorstw. Reguły konkurencji UE mają również zastosowanie do porozumień zawartych poza Unią, jeżeli mają skutki na rynku wewnętrznym. Unijne prawo konkurencji dotyczy wszystkich państw członkowskich, a także innych krajów tworzących Europejski Obszar Gospodarczy: Islandii, Lichtensteinu i Norwegii. Powyższa polityka dotyczy również firm spoza UE działających na jednolitym rynku.11
Ustalenie w UE wspólnej polityki handlowej i ceł umożliwia współpracę między narodami. Wspólny rynek UE stanowi jedną przestrzeń gospodarczą, a międzynarodowe umowy handlowe stanowią główną kompetencję zewnętrzną UE.12 UE pomaga swoim członkom chronić się przed dominującymi siłami gospodarczymi ich zewnętrznych partnerów handlowych i nadal otwiera rynki poza Europą w obliczu rosnącego protekcjonizmu.13 Polityka UE w zakresie dostępu do rynku pomaga poprawić warunki, w jakich europejskie przedsiębiorstwa mogą eksportować na cały świat, oraz zapewnić przestrzeganie międzynarodowych zasad handlu przez ich partnerów handlowych. UE egzekwuje swoje prawa zgodnie z przepisami dotyczącymi handlu międzynarodowego i umowami handlowymi UE z krajami partnerskimi. UE wykorzystuje również instrumenty ochrony handlu, aby powstrzymać import sztucznie tanich towarów przed zalaniem rynku UE i nakłada dodatkowe cła importowe, aby zapewnić uczciwą konkurencję. Komisja prowadzi negocjacje z partnerami handlowymi w celu podniesienia standardów własności intelektualnej w krajach spoza UE, ochrony własności intelektualnej przedsiębiorstw z UE oraz zaprzestania handlu podrabianymi towarami i usługami.14 Raport Latest Trade Barriers Report zawiera przykłady działań wspierających UE w 2019 r. takimi jak15:
- Eksporterzy wołowiny z Francji, Irlandii i Holandii odzyskali dostęp do Chin, producenci z Irlandii i Chorwacji odzyskali dostęp do Japonii, a holenderscy producenci wieprzowiny mogą eksportować także do Meksyku.
- Polscy producenci mleka w proszku dla niemowląt mogą ponownie eksportować do Egiptu (Sprawdź szczegółowy opis przypadku na stronie KE).16
- Belgijscy producenci gruszek odzyskali dostęp do rynku meksykańskiego.
Według Francuskiej Rady Analiz Ekonomicznych europejska polityka konkurencji dość skutecznie realizuje swoje obecne cele: promowanie inwestycji, produktywności i siły nabywczej. Wcześniejsze badanie zlecone przez Parlament Europejski wykazało, że polityka antymonopolowa, kontrola łączenia przedsiębiorstw, kontrola pomocy państwa i liberalizacja znacząco przyczyniły się do wzrostu gospodarczego w Europie. Stwierdzono, że skuteczna konkurencja jest siłą napędową wydajnego rynku wewnętrznego, który zapewnia wzrost gospodarczy i tworzenie miejsc pracy.17 W związku z tym Komisja zdecydowanie popiera swój utrwalony od dawna pogląd, że konkurencyjność ulega poprawie poprzez otwarcie przedsiębiorstw na konkurencję, która musi odbywać się na równych warunkach.18
